Bij een rectopexie of rectocolpopromontoriopexie wordt een netje (mesh) tussen de achterwand van de vagina en de voorwand van de endeldarm geplaatst en gefixeerd. De andere zijde van de mesh wordt vastgemaakt ter hoogte van het bot hogerop (het promontorium of heiligbeen) zodat het rectum en de vagina terug onder spanning komen te staan en de bekkenbodem wordt opgetrokken.
Deze techniek wordt toegepast bij een zakking, prolaps van de endeldarm die de darmlediging blokkeert of stoelgangincontinentie of een zakkings-/drukgevoel veroorzaakt in de onderbuik.
Meestal komt deze aandoening voor bij vrouwen na één of meerdere (eerder moeilijke) bevallingen.
De ingrepen gebeuren onder algemene narcose en gebeurd met kijkoperatie.
De endeldarm wordt vrijgemaakt van de achterwand van de vagina (vrouw) of de prostaat (man) tot aan het anaal kanaal. Vervolgens wordt een netje (2 cm breed en 15 cm lang) ingenaaid op de voorzijde van de endeldarm en de achterwand van de vagina.
Door de andere zijde van het netje onder een lichte spanning vast te fixeren op het heiligbeen (deel van het bekken) wordt de endeldarm en vagina terug in normale anatomische positie gebracht en voorkomt het opnieuw uitzakken ervan.
De dag van de ingreep wordt u opgenomen. Meestal wordt de dag voor opname thuis een darmvoorbereiding ingenomen.
De dag na de ingreep wordt systematisch gestart met een licht laxeermiddel.
U kan 3 tot 5 dagen na de ingreep het ziekenhuis verlaten indien u voldoende mobiel bent, de pijn onder controle is en er passage van windjes (flatus) of stoelgang geweest is.
Complicaties zijn zelden maar niet onmogelijk. In sommige zeldzame gevallen is een nieuwe operatie noodzakelijk.
Patiënt kan moeilijkheid bij het herstarten van de stoelgang ondervinden. Daarvoor wordt een licht laxeermiddel gestart na de ingreep sowieso.